گروه سبز مازندران

مطالعات آلودگی در قسمت جنوبی دریای مازندران بر اساس مواد به دست آمده از نظارت بر وضعیت محیط زیست دریایی ، داده های Caspmoiiproekt، تحقیقات آژانس فضایی ملی و KEPS آکادمی ملی علوم آذربایجان است. . بیشتر تحقیقات بر روی بخش‌های چند صد ساله خدمات هواشناسی اتحاد جماهیر شوروی، بخش‌ها و ایستگاه‌های اضافی در دوره 1978 تا 1995 انجام شد. نمونه‌برداری و پردازش نمونه‌ها برای آلودگی مطابق با دستورالعمل‌های آنالیز شیمیایی دریا انجام شد. آب و خاک.بررسی پویایی فصلی آلاینده‌ها در آب‌های دریای مازندران جنوبی نشان داد که در فصل زمستان میانگین غلظت هیدروکربن‌های نفتی از شرق به غرب افزایش یافته است (مقاطع شرقی - مرکزی - غربی: به ترتیب 0.15-0.14-0.19 میلی‌گرم در لیتر). . فنل ها (0.005-0.005-0.008 mg/l) و سورفکتانت ها (0.04-0.02-0.09 mg/l) به طور مشابه توزیع شدند در فصل بهار میزان نفت در لایه های آب سطحی مازندران جنوبی نیز به سمت قفسه غربی افزایش یافت (0.08-0.08-0.15 میلی گرم در لیتر). همین الگوی تغییرات برای فنل ها (0.006-0.002-0.007 mg/l) و سورفکتانت ها (0.03-0.01-0.08 mg/l) مشاهده شد. در بخش مرکزی منطقه آبی، غلظت آلاینده کمترین میزان بود. در تابستان، ویژگی های توزیع فضایی آلاینده ها یکسان باقی ماند: افزایش غلظت از شرق به غرب - هیدروکربن های نفتی (0.07-0.07-0.16 میلی گرم در لیتر)، فنل ها (0.006-0.001-0.006 میلی گرم در لیتر) و سورفکتانت ها. (0.02-0.01-0.07 mg/l). در پاییز، با کاهش دمای آب، غلظت هیدروکربن های نفتی افزایش یافت (0.12-0.10-0.16 میلی گرم در لیتر)، اما عملاً در همان سطح برای فنل ها (0.006-0.003-0.006 میلی گرم در لیتر) و سورفکتانت ها (0.035-0.035) باقی ماند. 0.011-0.08 میلی گرم در لیتر), ...ادامه مطلب