بازگشت به فرستنده: چرا آفریقا به لباس های شما نیاز ندارد؟

سام کوشی ایدون
داستان او در اصل توسط صلح سبز آفریقا ارسال شده است.

چندین سال است که کشور من غنا با یک طاعون خاموش دست و پنجه نرم می کند: لباس های دست دوم. این طاعون در پس صنعت پررونق کاکائو، فرهنگ پر جنب و جوش و غذاهای خوشمزه، آب بدن ما را خفه می کند و سرزمین ما را سمی می کند. چرا به آنها می گویم طاعون؟ به دلیل حجم عظیم صادرات غرب فست مد دور ریخته شده.

غنا زمانی بزرگترین زباله های الکترونیکی جهان را به دلیل تن ها زباله های الکترونیکی که در این کشور ریخته می شود، اعلام کردند. اما بسیاری از بار بیشتری که کشورهای ثروتمند، به ویژه در اروپا و آمریکای شمالی، همچنان بر دوش ما می گذارند، آگاه نیستند.

برای کسانی که این مطلب را می خوانند و در غرب زندگی می کنند، آیا تا به حال به این فکر کرده اید که با اهدای لباس شما چه اتفاقی می افتد؟ و آیا فکر می‌کنید کمک‌های مالی به شهر یا شهر شما ختم می‌شود؟ خوب برای پاسخ به این سوال - بسیاری از آن ها به شهرهایی در آفریقا مانند آکرا می رسد، بازارهای کک ما را سیل می کند قبل از اینکه رودخانه ها و تالاب های ما را خفه کنند، سواحل ما را آلوده می کنند و حیات دریایی را در اقیانوس ما نابود می کنند - مکان هایی که واقعاً نباید باشند.

لباس های دست دوم از دیرباز برای اقتصاد محلی غنا مهم بوده است. بازار کانتامانتو در آکرا، که در دهه 1970 تأسیس شد، یکی از بزرگترین بازارهای دست دوم در جهان است، با بیش از 30000 کارگر که ضایعات نساجی شمال شمال را می فروشند، تمیز می کنند، تعمیر می کنند و بازچرخانی می کنند. اما رشد مد سریع از دهه 2000 منجر به افزایش تعداد لباس‌های با کیفیت پایین‌تر و تولید بیش از حد مد سریع شده است که حجم بسیار بالایی از آن به دست می‌آید. غنا اکنون در مجموع سالانه حدود 152600 تن لباس دست دوم دریافت می کند که به اوبورونی واوو معروف است که به معنای واقعی کلمه به عنوان "لباس سفید مرد مرده" ترجمه می شود. هر هفته، حدود 100 کانتینر به طول 40 فوت، پر از بیش از 15 میلیون کالای مد، به بندر تما، بزرگترین بندر غنا، در شرق آکرا می رسد. حدود 70 درصد از این لباس ها به بازار کانتامانتو ارسال می شود.

در اکتبر 2023، صلح سبز آفریقا و من با همکارانمان در صلح سبز آلمان در یک سفر تحقیقاتی برای مستندسازی وضعیت غنا به نیروها پیوستیم. هدف ما ساده بود – اینکه از جوامع محلی بفهمیم که این چه تأثیری بر زندگی آن‌ها می‌گذارد، چه احساسی نسبت به مقادیر زیادی لباس‌های مستعمل وارد می‌کنند و با بازگرداندن بخش کوچکی از این لباس‌ها به اروپا – جایی که به آن تعلق دارند – مداخله کنیم.

سفر ما در Old Fadama آغاز شد، بزرگترین سکونتگاه غیررسمی آکرا در آکرا با بیش از 80000 ساکن و محل نگهداری زباله های بزرگ و رو به رشد. کوه های لباس بزرگ بودند. بوی قوی بود و صعود به بالای آن‌ها مانند ایستادن بر بنای یادبود مصرف بیش از حد ما بود - یادآور سهم صنعت مد در استعمار آب و هوا.

ضایعات نساجی و پلاستیکی Korle Lagoon. در یک سفر تحقیقاتی، یک تیم میدانی از Greenpeace آفریقا و Greenpeace آلمان تأثیر زباله‌های منسوجات پلاستیکی را در آکرا پایتخت غنا تجزیه و تحلیل می‌کنند و زباله‌های نساجی وارداتی تولید شده توسط صنعت مد سریع را جمع‌آوری می‌کنند. صلح سبز این زباله‌های نساجی جمع‌آوری‌شده را به آلمان در کانتینری که توسط هنرمندان غنا طراحی شده است، به عنوان بخشی از کمپین بازگشت به فرستنده به منظور برداشتن نمونه‌های تحلیلی بیشتر از منسوجات پلاستیکی و افزایش آگاهی در مورد جنبه مخرب مد سریع و استعمار زباله، ارسال می‌کند.

در بازار کانتامانتو، از تاجران محلی خواستیم که تمام لباس‌های دست دوم را که به‌طور محلی «بورلا» نامیده می‌شود، جمع‌آوری کنند، که نمی‌توان آنها را فروخت – زیرا کیفیت پایینی داشتند و برای آب و هوا مناسب نبودند (مخصوصاً آن‌هایی که از پلاستیک ساخته شده بودند). ، اندازه ها برای بازار محلی مناسب نیستند، یا صرفاً به این دلیل که مردم غنا آن سبک ها را نمی پوشند - و ترتیبی داده اند که آنها را به کانتینر حمل و نقل ما منتقل کنیم.

این کار آسانی نبود و بالا و پایین رفتن از پیاده روهای باریک این بازار شلوغ چشم را باز می کرد. از آنجایی که نمی‌خواستیم لباس‌ها در سفر کپک بزنند، از همه لباس‌هایی که روی زمین انداخته شده بودند و برای پاک کردن خاک و آب استفاده می‌شد اجتناب کردیم. فقط در یک هفته، آنقدر لباس جمع کردیم که بتوانیم کانتینر حمل 20 فوتی خود را پر کنیم.

صحنه هایی از بازار کانتامانتو در آکرا، پایتخت غنا.
© کوین مک الوانی / صلح سبز

با زنان و مردان بازاری که معادل 280 دلار برای یک کیسه از این لباس‌های دست دوم وارداتی می‌پردازند، صحبت کردیم و وقتی به ما نشان دادند که فقط نیمی از آن لباس‌ها قابل استفاده است، ناامیدی را در چهره‌شان مشاهده کردیم. با این حال دوباره یادآور فریب این سیستم تجاری معیوب، جسورانه و سمی است.

هنگامی که با کارگران محلی در بازار کانتامانتو اعتماد ایجاد کردیم و آنها هدف مأموریت ما را درک کردند، احساس همبستگی و اعتقاد زیادی در کاری که ما برای انجام آن داشتیم وجود داشت. آنها به ما کمک کردند تا آگاهی را در سراسر بازار جمع آوری کنیم و آنها را در ظرف قرار دهیم. این یک کار تیمی پر زحمت اما زیبا بود، پر از رفاقت. برخی به من گفتند که احساس قدرت می‌کنند و امیدوارند این امر کشورهای غربی را تشویق کند تا به استانداردها و محیط زیست ما احترام بگذارند.

مردم محلی در یکی از ورودی‌های بازار کانتامانتو به صلح سبز کمک می‌کنند تا کیسه‌های لباس‌های استفاده‌شده فروخته‌نشده را در یک ظرف مخصوص بارگیری کند تا «به فرستنده بازگردد». هشتگ #OOTD مخفف #Outfit Of The Day است که توسط برندهای Ultra Fast Fashion مانند SHEIN و Temu برای ترویج این ایده که لباس ها باید فقط برای یک روز در بین جوانان پوشیده شوند استفاده می شود.
© کوین مک الوانی / صلح سبز

موج جدیدی از بازگشت مد
این بخش از سفر بسیار دیدنی بود زیرا لباس های مستعمل فرستاده شده به غنا معمولاً در سفر برگشت نیستند. مقامات محلی اظهار نگرانی کردند، و پیمایش رویه های گمرکی پیچیده برای خارج کردن کانتینر ما از غنا و سوار شدن به کشتی عازم اروپا زمان زیادی به طول انجامید. هنگامی که به آلمان رسید، ما با مشکلات مشابهی روبرو بودیم - با توجه به اینکه چگونه لباس های استفاده شده به راحتی به سمت کشورهای جهانی جنوب حرکت می کنند، عجیب است. در نهایت، در اوایل ژانویه می‌توانیم تحقیقات خود را در مورد لباس‌ها آغاز کنیم - ارزیابی انواع لباس‌ها، موادی که از آن‌ها تشکیل شده‌اند، برندهایی که آنها را ساخته‌اند، و چه چیزی باعث می‌شود آنها غیر قابل پوشیدن باشند.

ما حدود 19000 پوشاک با وزن 4.6 تن را شمارش کردیم. هنگامی که از طریق تجزیه و تحلیل مادون قرمز خود متوجه شدیم که اکثر لباس ها با الیاف مصنوعی ساخته شده اند، شوکه شدیم - به طور گسترده ای زباله های پلاستیکی در کشورهای جنوب جهانی مانند غنا افزایش می یابد.

سپس - همزمان با هفته مد برلین - فعالان صلح سبز آلمان ظرف را در دروازه براندنبورگ قرار دادند و کوهی از زباله های نساجی به ارتفاع 3.5 متر و عرض 12 متر ایجاد کردند. تقاضا - برای صنعت مد و دولت هایی که باید این آشفتگی را تنظیم کنند تا بالاخره مسئولیت مشکل خطرناکی را که ایجاد کرده اند به عهده بگیرند.

فعالان صلح سبز در ابتدای هفته مد برلین در مقابل دروازه براندنبورگ با کوهی از ضایعات نساجی به ارتفاع تقریبی 3.5 متر و عرض 12 متر، اعتراض خود را به صنعت فست مد اعتراض کردند. بنری که روی آن نوشته شده است "FAST FASHION – KLEIDER MACHEN MÜLL" (مد سریع - لباس ها باعث ضایعات می شوند) درباره تأثیرات صنعت مد سریع هشدار می دهد. منسوجات برای کوه پوشاک به یک ساختار پشتیبانی متصل شده و از بازار Kantamanto در آکرا، بزرگترین بازار دست دوم در غنا، می آیند.
© پل لوویس واگنر / صلح سبز

آفریقا زباله دان شما نیست
بار آلودگی ناشی از وسواس غرب به مد سریع نباید بر دوش مردم غنا یا هر کشور دیگر در جنوب جهانی بیفتد.[1] این زباله های دست دوم و سمی بدون توجه به نیاز یا خواسته مردم غنا و به مکانی بدون زیرساخت های محلی مناسب برای مقابله با "مشکل شما" ارسال می شود - تحمیل استعمار زباله و ایجاد شرایط برای استعمار نو بیشتر. از شمال جهانی

تأثیر مد سریع بر غنا فقط یک جنبه است. برندهای بزرگ نیز تلاش‌ها و منابع مورد استفاده برای ایجاد مد سریع را هدر می‌دهند، زیرا بیشتر آلودگی، انتشار گازهای گلخانه‌ای و بهره‌برداری در زنجیره‌های تامین در کشورهای دیگر در جنوب جهانی اتفاق می‌افتد.[2] ما برای غیرقانونی کردن این مدل کسب و کار ویرانگر مد سریع نیاز به مقررات داریم. صلح سبز از دولت‌ها، اتحادیه اروپا و UN/UNEA می‌خواهد که از مسئولیت مؤثر تولیدکننده گسترده حمایت کنند تا شرکت‌ها را وادار به مسئولیت محصولات خود کنند و اطمینان حاصل کنند که "آلاینده‌ها" برای این آسیب پرداخت می‌کنند.[3] و همه ما می‌توانیم با تعمیر، استفاده مجدد، اشتراک‌گذاری، ایجاد مجدد و انتخاب لباس‌های باکیفیت‌تر، با عادی‌سازی مد سریع مقابله کنیم. مهمتر از همه، خرید مد سریع ساخته شده با پلاستیک را متوقف کنید و شستشوی سبز تولید شده توسط برندهای بزرگ را به چالش بکشید.

وقت آن است که به این فاجعه روزانه که درست جلوی چشمان ما در غنا رخ می دهد پایان دهیم - جایی که لباس ها از زباله های غیررسمی و خیابان ها به سواحل ما و اقیانوس سرازیر شده اند. زمان آن فرا رسیده است که همه چیز را متزلزل کنیم، مد و طراحان محلی را به عنوان یک جایگزین تبلیغ کنیم و آنها را در آغوش بگیریم، کنش جمعی را بازتعریف کنیم و این استعمار ضایعاتی را که ارزش و احترامی برای زندگی آفریقایی ها و محیط زیست ما قائل نیست، فراخوانی کنیم.

ساموئل کوشی ایدون، رئیس تحقیقات خبری در صلح سبز آفریقا است

یادداشت:

[1] در مارس 2022، صلح سبز آلمان به کنیا و تانزانیا رفت تا شاهد مشکل ضایعات نساجی وارداتی در این کشورها باشد. هدایای مسموم (2022) را ببینید.

[2]. برای تأثیرات زنجیره تأمین ناشی از مواد شیمیایی خطرناک، انتشار گازهای گلخانه‌ای، الیاف مصنوعی (پلاستیک)، که بیشتر در آسیای شرقی، آسیای جنوب شرقی، آسیا و ترکیه اتفاق می‌افتد، به Selfregulation: a Fashion Fairytale (2021) مراجعه کنید. حذف مواد شیمیایی خطرناک در زنجیره تامین در نتیجه کمپین Greenpeace's Detox My Fashion، نشان می دهد که اقدام هماهنگ و شفافیت در زنجیره تامین کلید تحول صنعت است، اما این موفقیت به این برندها محدود می شود که در حال اقدام هستند.

[3] یک قانون مؤثر باید شامل موارد زیر باشد:

معرفی اصل "آلاینده می پردازد" - شرکت ها در سراسر جهان باید مسئولیت محصولات خود را در طول چرخه عمر خود بپذیرند، هزینه ضایعات و آسیب را بپردازند و از این امر در آینده اجتناب کنند.
لباس های بدون الیاف مصنوعی ساخته شده از پلاستیک، یعنی از نفت و گاز
ممنوعیت صادرات ضایعات نساجی و پوشاک غیرقابل استفاده
ممنوعیت مواد شیمیایی مضر برای محیط زیست و سلامت در تولید
ممنوعیت تخریب محصولات قابل استفاده
الزامات دوام، تعمیر، استفاده مجدد و بازیافت منسوجات، اطلاعات باید در پاسپورت محصول دیجیتال در لباس موجود باشد.

https://www.greenpeace.org/international/story/65273/return-to-sender-why-africa-doesnt-need-any-more-of-your-clothes/?_gl=1*wew9pc*_up*MQ..*_ga*MTU0Nzk1Mjc5OC4xNzEwNDE2NDI3*_ga_94MRTN8HG4*MTcxMDQxNjQyNi4xLjAuMTcxMDQxNjQyNi4wLjAuMA..*_ga_0CCB1GTVV6*MTcxMDQxNjQyNy4xLjAuMTcxMDQxNjQyNy4wLjAuMA..*_ga_99CSX66YC1*MTcxMDQxNjQyNy4xLjAuMTcxMDQxNjQyNy4wLjAuMA..

تهیه کننده محمدرضا نائیجی