دانشمندان پیشنهاد می کنند که بیگانگان جهان ما را در آزمایشگاه ایجاد کردند

جنیفر لمان
جمعه، 3 ژوئن 2022، ساعت 21:17  
آوی لوب، پسر بد اهل نجوم، پیشنهاد می کند که جهان ممکن است در یک آزمایشگاه ایجاد شده باشد.

لوب در مقاله‌ای که سال گذشته در ساینتیفیک امریکن منتشر شد، می‌نویسد، خالقان فرضی ما ممکن است فناوری مورد نیاز برای ساختن جهان‌های نوزاد را توسعه داده باشند که قادر به تولید حیات هستند.
او همچنین یک سیستم طبقه بندی جدید برای تمدن های پیشرفته معرفی می کند.
آیا جهان ما می تواند در یک ظرف پتری ایجاد شده باشد؟ به نظر می رسد آوی لوب اینطور فکر می کند. اخترشناس هاروارد معتقد است که طبقه بالاتری از تمدن ممکن است جهان ما را در آزمایشگاهی بسیار دور تصور کرده باشد.

لوب در مقاله‌ای که سال گذشته توسط Scientific American منتشر شد، می‌نویسد: از آنجایی که جهان ما دارای هندسه مسطح با انرژی خالص صفر است، یک تمدن پیشرفته می‌توانست فناوری‌ای ایجاد کند که از هیچ جهان نوزادی از طریق تونل‌زنی کوانتومی ایجاد کند.

او پیشنهاد می‌کند که این نظریه دو مفهوم به ظاهر متضاد را با هم متحد می‌کند: این ایده که یک نیروی بالاتر ممکن است سرنوشت ما را هدایت کند، و مفهوم سکولار گرانش کوانتومی (رشته‌ای از فیزیک که به دنبال تبدیل گرانش به نظریه مکانیک کوانتومی است - چیزی کاری که به زیان فیزیکدانان در همه جا، ما هنوز نتوانسته ایم در زمین انجام دهیم). در درجه اول، این تئوری به توانایی تمدن پیشرفته در ترکیب مکانیک کوانتومی و گرانش و متعاقبا شناسایی و بازآفرینی همه اجزای کیهان بستگی دارد. (به نظر کار زیاد است، صادق باشید.)

او همچنین روش جدیدی را برای طبقه‌بندی دقیقاً آنچه که یک تمدن را پیشرفته می‌کند معرفی می‌کند - روشی که از سیستم نیکلای کارداشف، اخترفیزیکدان شوروی، که تمدن‌ها را بر اساس میزان انرژی تولید و مصرف می‌کنند، سازماندهی می‌کند.

به گفته کارداشف، تمدن های نوع اول - درود بر زمینیان! - فقط به اندازه کافی پیشرفته هستند که از نور ستارگانی که به سیاره آنها می رسد (41012 وات) استفاده کنند، در حالی که تمدن های نوع دوم توانایی مهار کامل قدرت ستاره میزبان خود را دارند (4). 1026 وات). کره دایسون، کسی هست؟ تمدن‌های نوع III، طبقه‌بندی نهایی در چارچوب او، می‌توانند از تمام انرژی در کهکشان خود استفاده کنند (41037 وات).

در مقابل، لوب چارچوبی ابداع کرده است که تمدن های پیشرفته را بر اساس توانایی آنها در "بازتولید شرایط اخترفیزیکی که منجر به وجود آن شده است" به طبقات تقسیم می کند.

زمینی‌ها در کلاس C قرار می‌گیرند، زیرا، به‌عنوان یک تمدن فناوری سطح پایین، اگر خورشید ناگهان بمیرد، نمی‌توانیم شرایط فعلی خود را بازسازی کنیم. (او پیشنهاد می کند که ما حتی ممکن است در طبقه D قرار بگیریم زیرا ما به طور فعال تنها خانه خود را ویران می کنیم.) از طرف دیگر، تمدن های کلاس B، لوب می نویسد، به اندازه کافی پیشرفته هستند تا شرایطی را که در آن زندگی می کنند، مستقل از آنها بازسازی کنند. ستاره میزبان

یک تمدن کلاس A، مانند سازندگان پیشنهادی ما، می‌تواند مثلاً مقادیر زیادی انرژی تاریک تولید کند و همانطور که لوب پیشنهاد می‌کند جهان‌های بچه یا جهان‌های کوچک‌تری را که توسط این تمدن برتر کنترل می‌شوند، ایجاد کند که به طور بالقوه می‌توانند حیات ایجاد کنند. او همچنین پیشنهاد می کند که به دلیل رقابت، تنها یک تمدن پیشرفته در هر زمان می تواند به این سطح از پیچیدگی برسد.

این یک ایده واقعاً دلهره آور است، اما فکر کردن به آن جالب است. و مجموعه‌ای از سؤالات جالب را مطرح می‌کند: چه چیزی یک تمدن را واقعاً از نظر فناوری پیشرفته می‌کند؟ آیا ما یک شبیه سازی پیشرفته هستیم؟ به هر حال این "آزمایشگاه" چه شکلی می تواند داشته باشد؟

https://news.yahoo.com/aliens-created-universe-lab-scientist-164700225.html

تهیه کننده نائیجی