چرا زیر تابلو عکس می گیرند؟

کشور ، کشور چشم و هم چشمی است. خیلی ها کارهایی می کنند که اصلا دوست ندارند اما مجبورند انجام بدهند. 

یکی از این عادت ها شمال رفتن است. واقعا لذت نمیبرند. اما یک انگیزه مهم دارند  و آن این است که به دیگران بگویند ما هم آنجایی که شما رفتید،  رفتیم. برای نسلی که امروز و در طی این سالها استطاعت مالی بدست آوردند و راه شمال را یاد گرفتند، مهم است که بگویند ما هم شمال رفتیم. درست برعکس پولدارهای قدیم که به خاطر این تازه - پولدار شده ها  اصلا شمال نمی آیند تا روی فقرای سابق و یا قول خودشان تازه به دوران رسیده ها را نبینند، مردمی که طی سالهای انقلاب پولدار شدند ، تازه به شمال می آیند.

اصلا پولدار های قدیمی شمال نمیآیند. به طور محسوسی سواحل شمال از آدمهای ثروتمند قدیمی خالی شده است و چهره ها آثاری از فقر شدید را دارند. رفتارها کاملا مشخص است. خودنمایی ها و انتظار جلب توجه از همین نشانه ها است. قبلا تهران رفتن افتخار بود. تهران نمادی از مدرنبته بود.

اما مسافرین برای اثبات پولدار بودن خودشان مجبورند عکس هایی بگیرند که نشان دهد ،آنها شمال بودند. به همین خاطر زیر تابلو  مثلا آب پری یا چالوس یا رامسر یا سی سنگان عکس میگیرند. 

اصالت خانوادگی و عقبه خانوادگی ها این مردم به راحتی از طریق زباله ریختن آنها در طبیعت و خیابان و کوچه مشخص میشود. برای آنها خیلی عادی است ولی برای اهلش بقول ترکها در اکی ثانیه شناخته میشوند. البته مایه مباهات است که مردمی پولدار شوند و یا بتوانند پولی بدست آورند  و یا قرض بگیرند و به شمال بروند.

گروه سبز مازندران...