چگونه فناوری و اقتصاد می توانند به نجات گونه های در حال انقراض کمک کنند

دانشگاه ایالتی اوهیو 22 دسامبر 2023
از زمان تصویب قانون گونه های در معرض خطر (ESA) در 50 سال پیش در دسامبر 1973، چیزهای زیادی در جهان تغییر کرده است.

دو محقق در دانشگاه ایالتی اوهایو در میان گروهی از کارشناسانی بودند که توسط مجله Science دعوت شده بودند تا درباره چگونگی تکامل ESA و آینده آن صحبت کنند.

تانیا برگر وولف، مدیر دانشکده مؤسسه تجزیه و تحلیل داده های ترجمه ایالت اوهایو، گروهی را رهبری کرد که در مورد "مشارکت انسانی-فناوری پایدار، قابل اعتماد" نوشت. امی آندو، استاد و رئیس گروه اقتصاد کشاورزی، محیط‌زیست و توسعه دانشگاه، در مورد «استفاده از اقتصاد برای اجرای مؤثر» نوشت.

برگر وولف و همکارانش نوشتند: "ما در میانه یک انقراض دسته جمعی هستیم بدون اینکه حتی بدانیم چه چیزی و با چه سرعتی داریم از دست می دهیم." اما فناوری می تواند به رفع آن کمک کند.
به عنوان مثال، آنها به ارزش ابزارهایی مانند تله‌های دوربین که گونه‌های جانوری را بررسی می‌کنند و اپلیکیشن‌های گوشی‌های هوشمند که به دانشمندان شهروند اجازه می‌دهد حشرات را بشمارند، آواز پرندگان را شناسایی کنند و مشاهدات گیاهان را گزارش کنند، توجه می‌کنند.

برگر ولف، که همچنین استاد علوم و مهندسی کامپیوتر، تکامل، بوم شناسی و زیست شناسی ارگانیسمی، و مهندسی برق و کامپیوتر است، گفت: فناوری جدید برای اولین بار به دانشمندان اجازه داده است که جمعیت حیوانات و گیاهان را در مقیاس بزرگ نظارت کنند. یکی از چالش ها یافتن راه های جدید برای استخراج تمام اطلاعات از این منابع جدید داده است.

او گفت: «اما حتی با وجود همه این داده ها، ما هنوز تنها بخش کوچکی از تنوع زیستی را در جهان رصد می کنیم. بدون این اطلاعات، ما نمی‌دانیم چه چیزی داریم، گونه‌های مختلف چگونه انجام می‌دهند و آیا سیاست‌های ما برای حفاظت از گونه‌های در خطر انقراض کار می‌کنند یا خیر.

برگر ولف گفت، مهم‌تر از همه، نیاز به اطمینان از حفظ انسان‌ها در این فرآیند است. فناوری نیاز به اتصال داده ها، اتصال مناطق مختلف جهان، اتصال مردم به طبیعت و ارتباط مردم با مردم دارد.

او گفت: "ما نمی خواهیم ارتباط بین مردم و طبیعت را قطع کنیم، بلکه می خواهیم آن را تقویت کنیم."

ما نمی توانیم برای نجات تنوع زیستی جهان به فناوری تکیه کنیم. این باید یک مشارکت عمدی بین انسان و فناوری و هوش مصنوعی باشد.»

آندو گفت که اقتصاد باید شریک دیگری در مبارزه برای نجات گونه های در معرض خطر باشد.

آندو گفت: «این تمایل وجود دارد که فکر کنیم حفاظت از گونه‌های در حال انقراض کاملاً مربوط به زیست‌شناسی و بوم‌شناسی است. اما ابزارهای مختلف در اقتصاد برای اطمینان از موفقیت کاری که ما برای اجرای قانون گونه های در معرض خطر انجام می دهیم بسیار مفید هستند. این همیشه برای مردم آشکار نیست.»

برای مثال، تحقیقات زیست‌اقتصادی، تلاشی چند رشته‌ای بین اقتصاددانان و زیست‌شناسان است تا با هم کار کنند تا ببینند رفتار انسان چگونه با فرآیندها و سیستم‌های اکولوژیکی تعامل دارد.

ما باید اثرات بازخورد را در نظر بگیریم. مردم دست به اقدامی می زنند و این اکوسیستم را تغییر می دهد و کاری که مردم انجام می دهند را تغییر می دهد. "ما باید آن اثرات بازخورد را دریافت کنیم."

نتیجه می‌تواند راه‌های جدیدی برای محافظت از گونه‌های در حال انقراض باشد، مانند اصلاح زیستگاه "پاپ آپ". به عنوان مثال، دامداران می توانند حصارها را به طور موقت در حالی که گوزن ها در حال مهاجرت هستند از بین ببرند تا بتوانند آزادانه حرکت کنند. مزارع برنج را می توان به طور موقت در طول مهاجرت پرندگان ساحلی آب گرفت تا جایی برای استراحت و تغذیه در سفرهایشان فراهم شود.

آندو در ساینس نوشت: ما می‌توانیم از اقتصاد استفاده کنیم تا زمان، مکان و میزان اقدامات موقت را به حداکثر برسانیم.

راه دیگری که علم اقتصاد می‌تواند کمک کند، توسعه سیاست‌هایی است که گونه‌ها را قبل از اینکه آن‌قدر در معرض تهدید قرار گیرند که نیاز به حفاظت ESA داشته باشند، محافظت می‌کند.

Tanya Berger-Wolf

یک مسئله رایج این است که چندین مالک زمین باید با هم همکاری کنند تا از زیستگاه گونه های در معرض تهدید محافظت کنند. اما اغلب، اگر برخی از مالکان اقداماتی را برای محافظت از یک گونه انجام دهند، سایر مالکان فکر می کنند که مجبور نیستند.

آندو گفت: «اقتصاددانان برای درک اینکه چگونه می‌توانیم مالکان زمین را در جایی که مجبور به اجرای مقررات سخت‌گیرانه استفاده از زمین نیستیم، اما همچنان از زیستگاه محافظت می‌کنیم، هماهنگ کنیم.

این یک تاکتیک بسیار امیدوارکننده است که می تواند از گونه ها محافظت کند و همچنین هزینه انجام این کار را برای مردم کاهش دهد.

تهیه کننده محمدرضا نائیجی

https://www.enn.com/articles/73865-how-technology-and-economics-can-help-save-endangered-species